Przejdź do głównej zawartości
ściana

Rynek materiałów ściennych w Polsce

06.06.2023

Rynek materiałów ściennych w Polsce jest aktualnie dość mocno rozbudowany. Nie tylko ze względu na mnogość rozwiązań konstrukcyjnych, ale też ze względu na ilość producentów wszelakich bloczków ściennych. Po roku 1989 r. kiedy wraz ze zmianami ustrojowymi, jakie zaszły w naszym kraju w zapomnienie odeszła tzw. „wielka płyta” wykorzystywana powszechnie w budownictwie mieszkaniowym, skończyły się problemy polskich inwestorów związane z dostępnością surowców i materiałów budowlanych. Aktualnie inwestorzy borykają się jednak z dylematem wyboru odpowiedniej technologii, która sprawi, że ich dom będzie ekonomiczny w budowie i utrzymaniu.

Coraz częściej obserwujemy sytuację, kiedy cena za „pustak” przestaje decydować o wyborze takiej, a nie innej konstrukcji ściany i materiałów użytych do budowy domu. Inwestorzy bacznie dobierają technologię ze względu na wytrzymałość na obciążenia, dobrą izolacyjność cieplną i akustyczną, akumulację cieplną oraz coraz częściej również korzystny mikroklimat wewnątrz pomieszczeń. Ponieważ w naszym regionie dość popularna jest jeszcze budowa domu systemem gospodarczym, nie bez znaczenia jest też sposób wznoszenia murów rzutujący na pracochłonność, potrzebne narzędzia i sprzęt, oraz samą organizację placu budowy.

Beton komórkowy

Najpowszechniej stosowanym ściennym bloczkiem konstrukcyjnym w budownictwie indywidualnym jest aktualnie autoklawizowany beton komórkowy zwany powszechnie gazobetonem czy suporeksem. Charakteryzuje się łatwością obróbki, stosunkowo niedużą wagą, oraz korzystnym stosunkiem parametrów izolacyjnych i nośnych. Szeroki wybór grubości i gęstości bloczków z betonu komórkowego sprawia, że właściwe cały dom można postawić w jednym systemie, niezależnie czy inwestor zdecyduje się na technologię jedno-, dwu-, czy trzywarstwową.

Pozwala na łatwe i szybkie prowadzenie prac instalatorskich ponieważ daje się w nim łatwo wycinać wszelkie bruzdy i otwory. Ponieważ bloczki są jednorodne materiałowo posiadają takie same właściwości izolacyjne i wytrzymałościowe niezależnie od ich ułożenia. Dzięki mocno porowatej strukturze posiada dobre parametry izolacyjne, lecz z tego samego powodu nie zawsze nadaje się do stawiania budynków wielokondygnacyjnych, gdyż ta właśnie porowata struktura obniża jego parametry nośne.

Bloczki silikatowe

Bardzo dobrym wyborem do stawiania ścian, które muszą wytrzymać duże obciążenie będzie bloczek silikatowy. Jego cechą jest duża gęstość z czego wynika nie tylko jego wytrzymałość na ściskanie, ale też świetna akumulacja cieplna, oraz zdolność bardzo dobrego tłumienia dźwięków. Gęstość ta pozwala też na stawianie ściany nośnej z bloczka o grubości od 18 cm. Pamiętać należy, że o ile pomieszczenie którego ściany zbudowane zostaną z tego rodzaju materiału ma być ogrzewane, bezwzględnie należy je zaizolować np. wełną czy styropianem. Bloczki te maja bowiem dość niską izolacyjność cieplną i nie nadają się do stawiania ścian jednowarstwowych.

Ceramika

Obok gazobetonu sporą popularnością wśród inwestorów cieszy się ceramika, przy czym tradycyjne cegły od lat wypierane są z rynku przez pustaki z ceramiki poryzowanej. Dzięki porowatej strukturze oraz drążonej budowie pustaki te są lekkie i łatwe w obróbce. Posiadają bardzo dobre parametry izolacji cieplnej i duży zakres grubości co pozwala na budowanie ściany w dowolnej technologii. Pamiętać należy, że ponieważ budowa takiego pustaka jest niejednorodna nie można go dowolnie „obracać” na murze – w jednym kierunku mają dobrą izolacyjność cieplną a w innym gwarantują odpowiednią wytrzymałość konstrukcyjną. Na rynku dostępne są też pustaki ceramiczne z drążeniami, które wypełnione są wełną mineralną a przeznaczone są do stawiania ścian bez ocieplenia.


Bloczki keramzytobetonowe

Mniej popularnym (być może ze względu na mniejszą dostępność) materiałem do budowy ścian nośnych są bloczki z keramzytobetonu. Powstają one z dodania do betonu lekkiego kruszywa ceramicznego (wypalonej gliny). Dzięki dzięki temu, że keramzyt jest porowaty i lekki zapewnia on pustakom parametry cieplne zbliżone do pustaków ceramicznych. Bloczki murowane są na specjalną zaprawę ciepłochronną, Produkowane są też w wersji z wkładką izolacyjną co pozwala na stawianie ściany jednowarstwowej nie wymagającej docieplenia.

Pustaki betonowe

Coraz rzadziej widzimy też klasyczne pustaki betonowe. Materiał ten zyskał popularność jeszcze w czasach poprzedniego ustroju, kiedy to bardziej zaradni lub mający odpowiednie znajomości „przedsiębiorcy” produkowali je na własnych podwórkach na potrzeby swoje, najbliższej rodziny i sąsiadów. Dzisiaj materiał ten występuje już raczej jako uzupełnienie podstawowej palety pustaków. Używa się go jeszcze regionalnie, najczęściej jako jedną z przegród w technologii trójwarstwowej.

Nowoczesne technologie pozwalają aby bloczki ścienne miały dużą powtarzalność wymiarową, posiadały ułatwienia montażowe w postaci uchwytów oraz systemu „pióro+wpust”, który pozwala na wyeliminowanie spoiny pionowej. Jednocześnie duża precyzja wykonania niektórych wersji betonu komórkowego, bloczków silikatowych i pustaków z ceramiki poryzowanej umożliwia przejście z klasycznej zaprawy murarskiej na cienkowarstwowy klej bądź specjalną pianę w procesie „murowania” . Pozwala to nie tylko zaoszczędzić czas i energię na mieszaniu zaprawy, ale może znacznie ograniczyć mostki termiczne w miejscach spionowania.

Równie ważne dla „funkcjonowania” domu poza wyborem materiału do jego budowy jest też określenie technologi w jakiej chcemy budować. Szeroki wybór bloczków ściennych pozwala bowiem na postawienie murów jedno-, dwu-, czy trzywarstwowego, które będą miały te same właściwości izolacji cieplnej (co jest dla większości inwestorów głównym wyznacznikiem).

Technologia jednowarstwowa

Ściana jednowarstwowa powstaje przy wykorzystaniu pojedynczych pustaków odpowiedniej grubości dla zapewnienia wymaganej izolacyjności cieplnej (dla betonu komórkowego i pustaków ceramicznych poryzowanych jest to zwykle ponad 40 cm). Jest to jednak bardzo trudna technika ze względu na możliwość wystąpienia mostków termicznych wszędzie tam, gdzie niezbędne jest zastosowanie betonu (który ma bardzo niski współczynnik izolacji cieplnej). Niezwykle ważne jest w tym przypadku zastosowanie systemowych rozwiązań np. przy nadprożach czy ociepleniu wieńca.

Technologia dwuwarstwowa

Najbardziej popularnym systemem jest technologia dwuwarstwowa. Polega ona na postawieniu ściany z pustaków o grubości 18-25 cm (w zależności od wybranego materiału) i przyklejeniu na jej zewnętrznej powierzchni izolacji z wełny lub styropianu. Minusem takiego rozwiązania jest to, że często trudno zamontować do elewacji ciężkie elementy np. markizy czy antenę. Trzeba też liczyć się z tym, że okładzina na ociepleniu nie może być ciężka i zwykle będzie to cienkowarstwowy tynk, który jest podatny na uszkodzenia mechaniczne. Niezaprzeczanie jest to jednak najbardziej ekonomiczny sposób na postawienie ścian zewnętrznych o dobrych parametrach izolacyjnych. Zastosowanie jednolitej warstwy izolacji na całej powierzchni elewacji eliminuje też mostki cieplne przy stropach czy nadprożach (wyklucza to konieczność zastosowania często droższych rozwiązań systemowych).

Technologia trójwarstwowa

Najbardziej pracochłonnym rozwiązaniem będzie wybór technologii trójwarstwowej. Ma on jednak niezaprzeczalne korzyści. Przy prawidłowym wykonaniu ścian tą techniką występuje najmniejsze ryzyko powstania mostków termicznych, można uzyskać doskonałe parametry izolacji nie tylko cieplnej, ale też akustycznej. Istotne jest jednak aby właściwie skonfigurować warstwy takiej przegrody, żeby nie doprowadzić do trwałego zawilgocenia ściany. Przyjmuje się, że materiały o niskiej paroprzepuszczalności powinny być umieszczone od strony wewnętrznej, natomiast te o wysokiej paroprzepuszczalności i izolacyjności cieplnej – po stronie zewnętrznej. Nie dotyczy to oczywiście sytuacji kiedy między warstwą izolacji a ścianą zewnętrzną zastosowano szczelinę wentylacyjną (np. między ociepleniem z wełny mineralnej a okładziną z cegły klinkierowej zastosowano pustkę wentylacyjną).

Ważne aby zdecydować się na konkretną technologię już na etapie projektowania domu, gdyż mogą one mieć wpływ na elementy konstrukcyjne (np. wybór technologii trójwarstwowej może nieść za sobą konieczność poszerzenia fundamentów aby ściana osłonowa miała odpowiednie podparcie).

Większość materiałów ściennych dostępna jest w każdej hurtowni, ważne jest jednak aby decyzji o wyborze trzonu domu, który często stawia się raz w życiu nie pozostawiać przypadkowi. Cena kilku pustaków nie jest ceną 1m2 gotowej ściany. Należy pamiętać, że na to składa się więcej elementów i czynników (np. cena robocizny, wynajęcie rusztowania itp.). Doradcy w składach budowlanych zawsze chętnie pomogą w dobrze odpowiednich materiałów, czy technologii. Najcenniejsze jest bowiem poczucie inwestora, że swoje pieniądze wydał dokładnie na to co dla niego najważniejsze.